رجوی از کمپ لیبرتی می ترسد.

شرایط کمپ آزادی ( لیبرتی) برای رجوی ها هراس برانگیز است. چرا که اعضای گیر و گرفتار مجاهدین را نمی تواند مانند اشرف دچار شرایط بسته و زندان کند. اینجا جایی است که افراد گروه بناچار با دنیای آزاد ارتباط اجباری دارند و این اساسی ترین سئله ای است که باعث ترس سران گروه شده است. 


سران مجاهدین توان بالایی در "جو گیر کردن" اعضا دارند تا از طریق تزریق شخصیت کاذب به آدمهای گروهشان آن ها را وادار به اطاعت بی چون و چرا نمایند. اما باید اذعان کرد که قالب مناسب برای  این رشد بادکنکی تنها پادگان در بسته اشرف بود و کمپ آزادی را شامل نمی شود. 


پروژه اشرف سازی کمپ آزادی یک پروژه شکست خورده است. رجوی نتوانست و قادر هم نخواهد بود که کمپ را به اشرف دیگری تبدیل کند. بعنوان مثال آنها نیاز دارند که اتاق های دربسته و مخفی بیشتری در اختیار داشته باشند چون که از انواع تنبیه های تشکیلاتی در درون گروه زندانی کردن افراد است و لذا آنها به این سلول های کوچک نیاز مبرم دارند. امری که در کمپ آزادی محال است بدست بیاید. 


در کمپ آزادی سطح تماس خانواده ها با اعضای گرفتار و مفلوک، از پتانسیل بالاتری برخوردار است و همین فاکتور یکی از عوامل اصلی هراس رجوی است. در کمپ آزادی به دلیل کوچکتر بودن فضا نسبت به اشرف و همچنین به دلیل تراکم بیشتر، خانواده ها امکان و توان بیشتری برای برقراری ارتباط دارند و پیام های بیشتری به افراد خواهد رسید.