شکی نیست که گرفتارشدگان در پادگان بدنام اشرف و کسانی که به کمپ موقت لیبرتی منتقل شده اند، نیازمند کمک های انسانی و پزشکی هستند. این افراد از تاریخ جا مانده کم و بیش 30 سال در پادگانی بی آب و علف نگهداری شدند. در زمان صدام تانک های عراقی ها را می شستند و پس از آن هم خار بیابان جمع می کردند که مبادا لحظه ای از یاد و نام مسعود رجوی غافل شوند.
پس از آغاز پروسه انتقال هم شاهد هستیم که چریک های پر مدعای دهه 60 به مشتی پناهجوی نیازمند کمک تبدیل شدند که نهایت آرزویشان اسفالت کف کمپ ترانزیت و میز و صندلی برای برپایی نشست های انتقاد از خودشان است.
سایت همبستگی ملی از سایت های وابسته به فرقه رجوی درخواستی را مطرح نموده که می تواند نگاه جالبی باشد:
کمپ لیبرتی باید به عنوان یک کمپ پناهندگی برسمیت شناخته شود
پس از آغاز پروسه انتقال هم شاهد هستیم که چریک های پر مدعای دهه 60 به مشتی پناهجوی نیازمند کمک تبدیل شدند که نهایت آرزویشان اسفالت کف کمپ ترانزیت و میز و صندلی برای برپایی نشست های انتقاد از خودشان است.
سایت همبستگی ملی از سایت های وابسته به فرقه رجوی درخواستی را مطرح نموده که می تواند نگاه جالبی باشد:
کمپ لیبرتی باید به عنوان یک کمپ پناهندگی برسمیت شناخته شود
آیا براستی مجاهدین خلق می دانند کمپ پناهندگی چیست و چه شرایطی دارد؟ جهت یادآوری به بررسی کمپ پناهندگاندر کشور آلمان اشاره می کنم:
پناهجویان مستقر در کمپ دسترسی به تلفن دارند و کسی مانع نمی شود آنها با جهان خارج تماسی داشته باشند
پناهجویان دسترسی روزانه به اینترنت و ایمیل شخصی دارند
آنان از حق ملاقات با خانواده، دوستان و آشنایان برخوردارند
کسی آنها را مجبور نمی کند در جلسات مذهبی و عقیدتی شرکت کنند.
آنها حقوق دریافت می کنند یا به غذا دسترسی دارند.
در کمپ افراد می توانند در کلاسهای رایگان آموزش زبان شرکت کنند.
باید پرسید آیا رجوی ها مایلند از خودشان شروع کنند و قدمی در راه تحقق شرایط یک کمپ پناهندگی در اردوگاه لیبرتی بردارند؟ مثلا آیا آنها حاضرند جلسات اجباری انتقاد و انتقاد از خود را غیر اجباری سازند؟ آیا حاضرند به اعضایشان اجازه دهند با خانواده های خود ملاقات داشته باشند؟ آیا دسترسی آزادانه افراد به اینترنت و تلفن تامین خواهد شد؟
طی مدت اقامت مجاهدین در اشرف، هرگونه ارتباط خانوادگی و کلا ارتباط با جهان بیرون ممنوع بوده است. اصولا شرایط ایده آل برای فرقه ها بگونه ای خلق می شود که اعضای فرقه و گروه نتوانند دسترسی به جهان آزاد داشته باشند چون در این صورت تغذیه اطلاعاتی اعضای گروه نامحدود بوده و به تبع آن خطوط فکری گروه مورد نقد بیشتری قرار خواهد گرفت.
گفته می شود آنها در تلاشند شرایط کمپ لیبرتی را نیز مانند اشرف بسازند، شرکت در جلسه های گروهی (در کمپ موقت لیبرتی) همچنان اجباری است. افراد ملزمند بخشی از زمان روزانه خود را به انتقاد و انتقاد از خود ( جاسوس بازی) بپردازند.
از سوی دیگر فکر کردن به خانواده و ملاقات با خانواده کماکان یک جرم غیر قابل بخشش است. مجاهدین اخیرا طی یک بیانیه مطبوعاتی از تلاش خانواده ها برای ملاقاب با فرزندانشان در کمپ لیبرتی به شدت ابراز نگرانی کرده اند.
اگرچه مجاهدین درصددند با بهانه جویی و سر به سنگ کوفتن، حفظ نیرو کنند، اما خود آنها تا بوجود آوردن شرایط یک کمپ پناهندگی در اشرف فرسنگ ها راه در پیش دارند. این گروه سرافکنده، از چریک های پر مدعا به پناهندگان فرتوت و نیازمند کمک تنزل یافته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر