خواهند رفت، با خفت و خواری از اشرف خواهند رفت

رجوی ها با گردنکشی در برابر جامعه بین المللی و خواسته های مشروع دولت عراق، از جیب اعضای مفلوک و بخت برگشته در عراق، به قیمت عمر و جان و سلامتی این افراد نه به جایی رسیده اند و نه به جایی خواهند رسید. 

سران فرقه که خود در پاریس نشسته اند ولی برای جمعی گرفتار در عراق تعیین تکلیف می کنند این بار هم با خفت و خواری رفتن از اشرف را خواهند پذیرفت. همانطور که پیش از این خروج حتا یک نفر از پادگان بدنام اشرف را نمی پذیرفتند و اما شاهد بودیم که اتوبوس ها مجاهدین پشیمان را به کمپ آزادی (لیبرتی) منتقل کردند. و جالب اینجاست که "نمی رویم" گویی های رجوی دفعه قبلی هم بلند تر بود و هم به دلیل شرایط نا مشخص کمپ آزادی (لیبرتی) شاید خریدار بیشتری هم داشت. اینبار اما "نمی گذارم بروند" های رجوی نه تنها خریداری ندارد بلکه حالت بچه لوس و ننری را مانند است که تنها راه چاره نهایتا کشیدن گوش وی است. 

رجوی بازی دوسر باخت دیگری هم پیش رو دارد. اینبار دیگر و مجاهدین رجوی درواقع دو شقه شده اند. جمع اندکی شامل پیر تر ها و درمانده تر ها در اشرف مانده اند و بقیه در کمپ آزادی هستند. با این حساب نیروی باقی مانده در پادگان اشرف خود نیازمند مراقبت و نگهداری است.

اینبار هم رجوی ها بازنده هستند و از اشرف خواهند رفت. آنها با به پایان رسیدن مهلت قانونی دولت عراق نه می توانند روی حمایت خارجی حساب کنند و نه روی حمایت های انساندوستانه. رجوی ها با خفت و خواری از اشرف خواهند رفت.