۱۳۹۱ خرداد ۱۵, دوشنبه

حیات خوار و خفیف مسعود رجوی


شکی نیست که مجاهدین در تاریخ جامانده اند. هنوز رویای چگوارا و ویت کنگ دارند و خیال می کنند به ضرب کلاشینکف های فرسوده شان می توانند در تهران به قدرت برسند یا زیر سایه یک جنگ خونبار در ویرانه های تهران رژه بروند. اما...
رجوی اشرفش را از دست داده است. اعضایش با ویلچر یا بدون ویلچر به لیبرتی برده شده اند. علیرغم دست و پا زدن ها، خرج هزینه های هنگفت و حتی شهید ساختن اعضا نتوانست پادگان بدنام اشرف را حفظ کند.
 گفته می شود پیش از این فرانسوی ها آب پاکی روی دست او ریخته اند که اجازه ندارد به پادگان اورسورواز بازگردد. نه فقط فرانسوی ها... التماس کنان پیش خیلی های دیگر هم رفته اند و جواب نه شنیده اند.
رجوی در داستان لیست تروریستی بدنبال اجازه اقامت برای شخص خودش است. دنبال این است که اقامت یک کشور اروپایی را اخذ کند و همانجا به حیات خوار و خفیفش ادامه دهد.  
خروج از لیست تروریستی یعنی رجوی مجبور است رویای کلاشینکف، بمب گذاری و خمپاره را فراموش کند. او نیک می داند که خروج از لیست برایش قلاده ای طلایی است و مهاری بر استراتژی شکست خورده جنگ مسلحانه. در برابر اینهمه، او بدنبال این است که بتواند بدون مشکل به زندگی خود ادامه دهد. 

هیچ نظری موجود نیست: