منبع: صفحه ی فیسبوک من از مجاهدین خلق متنفرم
قرارگاه اروپایی سازمان مجاهدین خلق در نزدیکی شهرک حومه ای اورسورواز Auvers-sur-Oise در استان سرژی پونتواز Cergy-Pontoise در کشور فرانسه از زمان پیدایش خود با تأیید دولت فرانسه نقش مقر سرفرماندهی جنگ مسلحانه این سازمان علیه ایران را به اشکال مختلف ایفا کرده است. به دنبال شکست مرحله اول جنگ چریک شهری سازمان مجاهدین خلق در داخل کشور و فرار رهبران سازمان از ایران، از این پادگان خط اعزام تیمهای تروریستی داده شده و این تیمها از طریق تلفنهای اختصاصی از پاریس در داخل ایران هدایت و کنترل می شدند. این پادگان، محل استقرار فعلی مریم رجوی رهبر اجرایی این سازمان می باشد و به همین دلیل در برابر پادگان "اشرف در عراق" به پادگان "مریم در فرانسه" مشهور است.
زمانی که در سال 1360 مسعود رجوی به همراه ابوالحسن بنی صدر به فرانسه گریختند این محل که یک خانه ویلایی کوچک و محل زندگی دکتر صالح رجوی (برادر بزرگتر مسعود رجوی) در فرانسه بود به مقر فعالیت های سازمان مجاهدین خلق تبدیل شد. به تدریج و در طول زمان تعدادی از ویلاهای مجاور آن در کنار رودخانه اواز Oise خریداری و به این محل اضافه گردید و ساختمان های قدیمی خراب و بناهای جدید احداث شد. دیوارهای آن هم روز به روز بالاتر رفت و سیم های خاردار بر فراز آنها پدیدار گشت تا اینکه نهایتا به یک دژ و پادگان نظامی تبدیل گردید. لازم به ذکر است که با توجه به فوج ژاندارمهای فرانسوی مستقر در پیرامون این پادگان که حفاظت آنرا به عهده دارند، این دیوارهای بلند و سیم های خاردار بر فراز آنها نه برای ممانعت از ورود افراد غریبه به داخل آن، بلکه از جهت جلوگیری از فرار افراد اسیر در داخل آن به خارج تعبیه شده اند. خروج نزدیک ترین نیروهای سازمان از این پادگان صرفا با اجازه کتبی بالاترین مسئولین امکان پذیر است. همچنین خروج تک نفره از این پادگان ممنوع بوده و افراد باید به صورت جمعی خارج شوند تا کنترل بیشتری بر کار آنها در خارج از پادگان مربوطه وجود داشته باشد. در داخل این پادگان همچون پادگان اشرف مقررات ویژه فرقه ای حاکم است که هرگونه ارتباط با دنیای بیرون را ازهرنظرمحدود می نماید. با عزیمت مسعود رجوی به عراق در سال 1365 و تشکیل ارتش آزادیبخش ملی و تأسیس پادگان اشرف در عراق ِ تحت حاکمیت صدام حسین، این پادگان همچنان نقش خود را به عنوان مقر ثانویه برای دادن پشتیبانی به عملیات نظامی سازمان در داخل کشور و اعمال کنترل بر نیروهای خارج از کشور حفظ نمود. پادگان مریم در حاشیه پاریس طی 27 سال گذشته بعنوان ستاد فرماندهی مجاهدین خلق عمل نموده و هم اکنون بمثابه قلعه ای محصور از منظر بیرونی و آزمایشگاهی برای ربات سازی در درون تشکیلات عمل می نماید. بنابراین این مقر طی پنج سال اقامت مسعود رجوی در فرانسه و همچنین طی 17 سال حضور وی تحت حاکمیت صدام حسین در عراق و حتی بعد از ناپدید شدن او نقش حیاتی در خط نظامی و فرقه ای مجاهدین ایفا نموده است. این مکان به نوعی نقشی که پادگان اشرف در عراق ایفا می کند را در اروپا برای سازمان به عهده دارد. بعد از سقوط دیکتاتوری صدام حسین درعراق نقش این پادگان دوچندان شد.
پادگان مریم در فرانسه در عین حالیکه تنظیم کننده مناسبات داخلی (درون تشکیلاتی) سازمان است، روابط بیرونی را نیز تنظیم می نماید و مسئولیت تمامی اتفاقاتی که از ناحیه مجاهدین (چه در پادگان اشرف در عراق و در هر نقطه دیگر جهان) به وقوع می پیوندد به عهده این مقر می باشد که خصوصیات آن به صورت محوری عبارتنداز:
1. مرکز و ستاد فرماندهی استراتژی (جنگ مسلحانه) سازمان مجاهدین خلق و بازوی نظامی آن یعنی ارتش آزادیبخش ملی است. این مرکز در طی سه فاز عملیات مسلحانه سازمان مجاهدین خلق همیشه نقش خود را به نوعی ایفاء نموده است.
2. مرکزی امن برای عناصر تئوریک و ایدئولوگ سازمان مجاهدین خلق است که مسئولیت تبیین متدلوژی فرقه ای را برای کنترل ذهن نیروهای سازمان درعراق ودرغرب بعهده دارند.
3 . ظرف سیاسی و ستاد اصلی مجاهدین و ویترین سیاسی سازمان یعنی شورای ملی مقاومت در خارج از کشور است. این شورا که ابتدا در سال 1360 با اتحاد مسعود رجوی و ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور وقت رژیم تشکیل شد در حال حاضر تماما پوششی بوده و برای ژست ها و فیگورهای دموکراتیک و خنثی کردن وجهه تروریستی سازمان مجاهدین خلق بکار گرفته میشود که رجوی آنرا صرفا بر اساس یک ضرورت سمبلیک و تاکتیکی و نه یک اصل دموکراتیک پذیرفته است. لازم به ذکر است که نگاه سازمان مجاهدین خلق به کار سیاسی همواره در مسیر نظامی و مشروعیت بخشیدن به آن بوده است. مسعود رجوی فی النفسه به کار سیاسی اعتقادی ندارد و تا جایی به آن می پردازد که جاده صاف کن کار نظامی باشد.
4. ظرف ستاد سازماندهی اجرایی در زمینه های تبلیغی، نیرویی، مالی، ارتباطی، اطلاعاتی و جاسوسی و جنگ روانی سازمان است. پادگان مریم در حومه پاریس ستاد اصلی مجاهدین خلق برای هدایت ماشین تبلیغاتی است. کار تبلیغات هم البته نهایتا در خدمت کار نظامی و مشروع نمودن ترور می باشد. برنامه های جذب نیرو و اعزام آنان به عراق برای گرفتن آموزش های تروریستی و انجام عملیات در داخل ایران نیز از همین مقر هدایت میشوند. این ستاد همچنین موظف است انجمنهای پوششی برای اخذ کمک های مالی را سازماندهی نماید تا نیروهای فعال در کار مالی اجتماعی سازمان بتوانند در قالب پوشش های جعلی از مردم اخاذی نمایند. مواردی همچون مالی اجتماعی، مالی ویژه، تصاحب ارثیه، بنیادهای خیریه جعلی، انجمن های ساختگی پوششی، و . . . تماما در پادگان مریم برنامه ریزی و سازماندهی میشوند. تخلیه اطلاعاتی و جاسوسی بر روی ایرانیان و جداشدگان و تهدید و ارعاب آنان و براه انداختن جنگ روانی علیه اعضای ناراضی جدا شده و منتقدین و مخالفین تحت عنوان جنگ سیاسی نیز از وظایف همین مقر محسوب میشود.
5 . بعد از اشرف نماد قدرت سازمان در تبلیغات بیرونی و فعالیت های سیاسی و دیپلماتیک است.
بنابراین پادگان مریم در استان سرژی پونتواز در کشور فرانسه مشابه پادگان اشرف در استان دیاله در کشور عراق یک مقر ژئوپلیتیک (تشکیلاتی، نظامی، سیاسی، تبلیغی، نیرویی، مالی، و . . .) از بیرون و یک مقر مانیپولاسیون و کنترل نیروها (ایدئولوژیک) از درون به حساب می آید که هر دو مقر البته تأثیرات مخربی بر محیط خود علاوه بر ساکنین اصلی خود داشته اند.
در واقع دو پادگان اشرف و مریم به نوعی لازم و ملزوم یکدیگر بوده و بدون یکی دیگری پایدار نمی ماند. چنانچه هر کدام از این دو به هر دلیل برچیده شود تأثیرات تخریبی خود را بر دیگری خواهد گذاشت. بدون پادگان مریم در فرانسه، استفاده تبلیغی و نیرویی از پادگان اشرف میسر نخواهد بود و بدون پادگان اشرف در عراق، حیات و کار پادگان مریم در اورسورواز فرانسه ازموضوعیت خواهد افتاد.
توضیحات:
پادگانهای "اشرف" و "مریم" در کشورهای عراق و فرانسه، در حقیقت نامهای همسران اول و سوم مسعود رجوی، خانمها اشرفربیعی و مریم قجرعضدانلو میباشد. مسعود رجوی بجز اشرف و مریم، همسر دیگری نیز بنام خانم فیروزه بنی صدر (دختر آقای سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور اسبق ایران) داشت که براساس یک تاکتیک (برخلاف ازداواج های تشکیلاتی) انجام گرفته بود. این ازداواج با جدائی آقای بنی صدر از رجوی به طلاق منجر گردید.
لازم به ذکر است که خانم مریم رجوی تنها خانم عضو سازمان مجاهدین خلق است که دارای همسر بوده و اجازه دارد با نام همسرش معرفی گردد. بقیه خانمهایی که عضو فرقه رجوی می باشند در جریان انقلاب طلاق از همسران خود جداشده و حق ندارند با نام همسران خود شناخته شوند.
قرارگاه اروپایی سازمان مجاهدین خلق در نزدیکی شهرک حومه ای اورسورواز Auvers-sur-Oise در استان سرژی پونتواز Cergy-Pontoise در کشور فرانسه از زمان پیدایش خود با تأیید دولت فرانسه نقش مقر سرفرماندهی جنگ مسلحانه این سازمان علیه ایران را به اشکال مختلف ایفا کرده است. به دنبال شکست مرحله اول جنگ چریک شهری سازمان مجاهدین خلق در داخل کشور و فرار رهبران سازمان از ایران، از این پادگان خط اعزام تیمهای تروریستی داده شده و این تیمها از طریق تلفنهای اختصاصی از پاریس در داخل ایران هدایت و کنترل می شدند. این پادگان، محل استقرار فعلی مریم رجوی رهبر اجرایی این سازمان می باشد و به همین دلیل در برابر پادگان "اشرف در عراق" به پادگان "مریم در فرانسه" مشهور است.
زمانی که در سال 1360 مسعود رجوی به همراه ابوالحسن بنی صدر به فرانسه گریختند این محل که یک خانه ویلایی کوچک و محل زندگی دکتر صالح رجوی (برادر بزرگتر مسعود رجوی) در فرانسه بود به مقر فعالیت های سازمان مجاهدین خلق تبدیل شد. به تدریج و در طول زمان تعدادی از ویلاهای مجاور آن در کنار رودخانه اواز Oise خریداری و به این محل اضافه گردید و ساختمان های قدیمی خراب و بناهای جدید احداث شد. دیوارهای آن هم روز به روز بالاتر رفت و سیم های خاردار بر فراز آنها پدیدار گشت تا اینکه نهایتا به یک دژ و پادگان نظامی تبدیل گردید. لازم به ذکر است که با توجه به فوج ژاندارمهای فرانسوی مستقر در پیرامون این پادگان که حفاظت آنرا به عهده دارند، این دیوارهای بلند و سیم های خاردار بر فراز آنها نه برای ممانعت از ورود افراد غریبه به داخل آن، بلکه از جهت جلوگیری از فرار افراد اسیر در داخل آن به خارج تعبیه شده اند. خروج نزدیک ترین نیروهای سازمان از این پادگان صرفا با اجازه کتبی بالاترین مسئولین امکان پذیر است. همچنین خروج تک نفره از این پادگان ممنوع بوده و افراد باید به صورت جمعی خارج شوند تا کنترل بیشتری بر کار آنها در خارج از پادگان مربوطه وجود داشته باشد. در داخل این پادگان همچون پادگان اشرف مقررات ویژه فرقه ای حاکم است که هرگونه ارتباط با دنیای بیرون را ازهرنظرمحدود می نماید. با عزیمت مسعود رجوی به عراق در سال 1365 و تشکیل ارتش آزادیبخش ملی و تأسیس پادگان اشرف در عراق ِ تحت حاکمیت صدام حسین، این پادگان همچنان نقش خود را به عنوان مقر ثانویه برای دادن پشتیبانی به عملیات نظامی سازمان در داخل کشور و اعمال کنترل بر نیروهای خارج از کشور حفظ نمود. پادگان مریم در حاشیه پاریس طی 27 سال گذشته بعنوان ستاد فرماندهی مجاهدین خلق عمل نموده و هم اکنون بمثابه قلعه ای محصور از منظر بیرونی و آزمایشگاهی برای ربات سازی در درون تشکیلات عمل می نماید. بنابراین این مقر طی پنج سال اقامت مسعود رجوی در فرانسه و همچنین طی 17 سال حضور وی تحت حاکمیت صدام حسین در عراق و حتی بعد از ناپدید شدن او نقش حیاتی در خط نظامی و فرقه ای مجاهدین ایفا نموده است. این مکان به نوعی نقشی که پادگان اشرف در عراق ایفا می کند را در اروپا برای سازمان به عهده دارد. بعد از سقوط دیکتاتوری صدام حسین درعراق نقش این پادگان دوچندان شد.
پادگان مریم در فرانسه در عین حالیکه تنظیم کننده مناسبات داخلی (درون تشکیلاتی) سازمان است، روابط بیرونی را نیز تنظیم می نماید و مسئولیت تمامی اتفاقاتی که از ناحیه مجاهدین (چه در پادگان اشرف در عراق و در هر نقطه دیگر جهان) به وقوع می پیوندد به عهده این مقر می باشد که خصوصیات آن به صورت محوری عبارتنداز:
1. مرکز و ستاد فرماندهی استراتژی (جنگ مسلحانه) سازمان مجاهدین خلق و بازوی نظامی آن یعنی ارتش آزادیبخش ملی است. این مرکز در طی سه فاز عملیات مسلحانه سازمان مجاهدین خلق همیشه نقش خود را به نوعی ایفاء نموده است.
2. مرکزی امن برای عناصر تئوریک و ایدئولوگ سازمان مجاهدین خلق است که مسئولیت تبیین متدلوژی فرقه ای را برای کنترل ذهن نیروهای سازمان درعراق ودرغرب بعهده دارند.
3 . ظرف سیاسی و ستاد اصلی مجاهدین و ویترین سیاسی سازمان یعنی شورای ملی مقاومت در خارج از کشور است. این شورا که ابتدا در سال 1360 با اتحاد مسعود رجوی و ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور وقت رژیم تشکیل شد در حال حاضر تماما پوششی بوده و برای ژست ها و فیگورهای دموکراتیک و خنثی کردن وجهه تروریستی سازمان مجاهدین خلق بکار گرفته میشود که رجوی آنرا صرفا بر اساس یک ضرورت سمبلیک و تاکتیکی و نه یک اصل دموکراتیک پذیرفته است. لازم به ذکر است که نگاه سازمان مجاهدین خلق به کار سیاسی همواره در مسیر نظامی و مشروعیت بخشیدن به آن بوده است. مسعود رجوی فی النفسه به کار سیاسی اعتقادی ندارد و تا جایی به آن می پردازد که جاده صاف کن کار نظامی باشد.
4. ظرف ستاد سازماندهی اجرایی در زمینه های تبلیغی، نیرویی، مالی، ارتباطی، اطلاعاتی و جاسوسی و جنگ روانی سازمان است. پادگان مریم در حومه پاریس ستاد اصلی مجاهدین خلق برای هدایت ماشین تبلیغاتی است. کار تبلیغات هم البته نهایتا در خدمت کار نظامی و مشروع نمودن ترور می باشد. برنامه های جذب نیرو و اعزام آنان به عراق برای گرفتن آموزش های تروریستی و انجام عملیات در داخل ایران نیز از همین مقر هدایت میشوند. این ستاد همچنین موظف است انجمنهای پوششی برای اخذ کمک های مالی را سازماندهی نماید تا نیروهای فعال در کار مالی اجتماعی سازمان بتوانند در قالب پوشش های جعلی از مردم اخاذی نمایند. مواردی همچون مالی اجتماعی، مالی ویژه، تصاحب ارثیه، بنیادهای خیریه جعلی، انجمن های ساختگی پوششی، و . . . تماما در پادگان مریم برنامه ریزی و سازماندهی میشوند. تخلیه اطلاعاتی و جاسوسی بر روی ایرانیان و جداشدگان و تهدید و ارعاب آنان و براه انداختن جنگ روانی علیه اعضای ناراضی جدا شده و منتقدین و مخالفین تحت عنوان جنگ سیاسی نیز از وظایف همین مقر محسوب میشود.
5 . بعد از اشرف نماد قدرت سازمان در تبلیغات بیرونی و فعالیت های سیاسی و دیپلماتیک است.
بنابراین پادگان مریم در استان سرژی پونتواز در کشور فرانسه مشابه پادگان اشرف در استان دیاله در کشور عراق یک مقر ژئوپلیتیک (تشکیلاتی، نظامی، سیاسی، تبلیغی، نیرویی، مالی، و . . .) از بیرون و یک مقر مانیپولاسیون و کنترل نیروها (ایدئولوژیک) از درون به حساب می آید که هر دو مقر البته تأثیرات مخربی بر محیط خود علاوه بر ساکنین اصلی خود داشته اند.
در واقع دو پادگان اشرف و مریم به نوعی لازم و ملزوم یکدیگر بوده و بدون یکی دیگری پایدار نمی ماند. چنانچه هر کدام از این دو به هر دلیل برچیده شود تأثیرات تخریبی خود را بر دیگری خواهد گذاشت. بدون پادگان مریم در فرانسه، استفاده تبلیغی و نیرویی از پادگان اشرف میسر نخواهد بود و بدون پادگان اشرف در عراق، حیات و کار پادگان مریم در اورسورواز فرانسه ازموضوعیت خواهد افتاد.
توضیحات:
پادگانهای "اشرف" و "مریم" در کشورهای عراق و فرانسه، در حقیقت نامهای همسران اول و سوم مسعود رجوی، خانمها اشرفربیعی و مریم قجرعضدانلو میباشد. مسعود رجوی بجز اشرف و مریم، همسر دیگری نیز بنام خانم فیروزه بنی صدر (دختر آقای سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور اسبق ایران) داشت که براساس یک تاکتیک (برخلاف ازداواج های تشکیلاتی) انجام گرفته بود. این ازداواج با جدائی آقای بنی صدر از رجوی به طلاق منجر گردید.
لازم به ذکر است که خانم مریم رجوی تنها خانم عضو سازمان مجاهدین خلق است که دارای همسر بوده و اجازه دارد با نام همسرش معرفی گردد. بقیه خانمهایی که عضو فرقه رجوی می باشند در جریان انقلاب طلاق از همسران خود جداشده و حق ندارند با نام همسران خود شناخته شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر